บทที่ 313

ตอนนี้ซือลั่วได้พบกับหลินเซิ่งอีกครั้งก็รู้สึกโกรธมากจนแทบจะซ่อนความชิงชังไว้ไม่อยู่

“ข้าตีเอง ทำไมเล่า” มู่หรงตี๋ลุกขึ้นยืนและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น

หลินเซิ่งเหลือบมองเขา กล่าวด้วยความเหยียดหยาม" ที่แท้ก็เป็นแค่ไอ้หน้าอ่อนผอมแห้งนี่เอง

ทันทีที่หลินเซิ่งกล่าวจบ คนรับใช้หลายคนที่อยู่ด้านหลังเขาก็ห...